MILICA NIKOLIĆ

(1925). Beogradski esejista, antologičar i prevodilac sa ruskog. Objavila je knjige: Ruske poetske teme (1972), Igra protivrečja ili “Krotka” Dostojevskog (1975), Deset pesama: Vučo, Matić, Dedinac, Ristić, Davičo (1978), Davičov “Gospodar zaborava” (1986), Mare mediterraneum Ivana V. Lalića (1996), Tumač ptičijeg leta ili izvođenje romana – O “Dekartovoj smrti” Radomira Konstantinovića (1998), Ruska arheološka priča (2002), Običavanje stvarnog: Tišma, B. Ćosić, Kuzmanović (2004). Priredila je Antologiju moderne ruske poezije (zajedno sa Nanom Bogdanović,1961), Antologiju ruske fantastike XIX i XX veka (1966), i izabrana dela Osipa Mandeljštama (1962), Velimira Hlebnjikova (1964), Josifa Brodskog (1971), Marine Cvetajeve (1973, 1990), Oskara Daviča (1979), Aleksandra Tišme (1987) i Aleksandra Ristovića (1995). Poslednjih godina piše o savremenim srpskim pesnicima i prozaistima.