LUAN STAROVA

prozni pisac, esejista i prevodilac. Profesor je na Katedri za francuski jezik i književnost na Filološkom fakultetu „Blaže Koneski“ u Skoplju. Bio je ambasador Republike Makedonije u Francuskoj, Španiji i u Portugalu, kao i predstavnik UNESCO-a u Parizu. Piše na albanskom i na makedonskom jeziku. Objavio je knjige: Ljudi i mostovi (1971), Približavanja (1976), Očeve knjige (1992), Vrijeme koza (1993), Balkanski ključ (1995), Ateistički muzej (1996), Presađena zemlja (1998), Put jegulja (2000), Tvrđava od pepela (2003), Balkanski žrtveni jarac (2004), Ervehe – knjiga o jednoj majci (2005), Potraga za Elenom Lejbovicem (2008), Generalova ljubav (2008), Ambasade (2009), Nove ambasade (2011). Knjige su mu prevođene na brojne svjetske jezike. Dobitnik je mnogih značajnih makedonskih nagrada, kao što su: 11. oktobar, 13. novembar, Krste Misirkov, Stale Popov, Misla, Grigor Prličev; kao i francuske književne nagrade Margarit Jursenar. Član je Makedonske akademije nauka i umjetnosti, Mediteranske akademije i Albanske akademije nauka.