JOSIP OSTI

(Sarajevo, 1945) pesnik, pripovedač, esejista, književni kritičar i prevodilac. Studirao je istoriju jugoslovenskih književnosti i srpskohrvatski jezik na Filozofskom fakultetu u Sarajevu (diplomirao je 1971. godine). Na istom fakultetu je studirao i filozofiju i sociologiju. Od 1971. do 1973. godine je bio samostalni kulturni radnik. Radio je kao urednik u izdavačkoj kući Veselin Masleša u Sarajevu (1973 – 1982), bio je direktor Međunarodne književne manifestacije Sarajevski dani poezije (1982–4), sekretar Udruženja književnika BiH i urednik revije Books in Bosnia and Herzegovina (1984–91), kao i lektor u sarajevskoj izdavačkoj kući Svjetlost (1991–2). Od 1993. godine je samostalni kulturni radnik u Ljubljani. Piše poeziju, eseje (posebno o književnosti) i publicističke tekstove i prevodi sa slovenačkog jezika. Knjige poezije: Kraški narcis (Ljubljana, 1999); Veronikin prt (Ljubljana, 2002); Večnost trenutka (Ljubljana, 2003); Rosa mystica (Maribor, 2005).
O pesniku: Osti, Josip: Kraški zrak v mreži jezika. U: Literatura, 2000, br.106; Novak, Boris A.: Izgon v raj. U: Sodobnost, 2006, br. 4; Pregl Kobe, Tatjana: Ogledalo dveh svetov. U: Osti, Josip: Večnost trenutka (Ljubljana, 2003); Novak, Boris A.: Zven in pomen (Ljubljana, 2005) (Rasprave Filozofskog fakulteta); Novak, Boris A.: Izgon v raj. U: Sodobnost, 2006, br. 4.