MILORAD BELANČIĆ

(Zagreb, 1943) se školovao u Beogradu, gde je 1970. godine na Filozofskom fakultetu diplomirao filozofiju. Bio je urednik časopisa Theoria, organa Filozofskog društva Srbije. U više navrata je na Skupštinama društva biran za člana izvršnog odbora. Kao predsednik Filozofskog društva Srbije, aktivno se zalagao za uvođenje višepartijskog sistema i za demokratizaciju Srbije. Doskora je bio urednik u III programu Radio Beograda. Objavio je knjige: Isto i sasvim drugo (Filozofski eseji), Beograd, 1983; Nulta tačka ideologije, Bgd., 1989; Strategije tumačenja (Rikerovo shvatanje hermeneutike), Novi Sad, 1991; Postmodernistička zebnja, Novi Sad, 1994; Fragmenti o smislu, Bgd., 1994; Evropa na Balkanu, Bgd., 1998; Odgođena demokratija, Bgd., 2004; Genealogija palanke, Bgd., 2004; Nasilje, Bgd., 2004; Razlozi za dekonstrukciju, Beograd, 2005; O demokratiji koja će doći, Beograd, 2006; Zakon pisanja, Beograd, 2007; Polemologike, Beograd, 2008; Smrt slike, Beograd, 2009; Rasredišteni logos, Beograd, 2010).