SLOBODAN BERBERSKI

rođen 20. oktobra 1919. godine u Zrenjaninu, gde je završio osnovnu školu i gimnaziju. Počeo da studira prava, ali je, kao član SKOJ-a, uhapšen 1941. godine .
Objavio je knjige: Za kišom biće duga (1950), Proleće i oči (1952), Uze (1955), Nevreme (1959), Dnevnik rata, (1959), Blag dan (1964), Kote (1968), Odlazak brata Jakala (1976), Kao beskožni jeleni (1977), Još san sebe da dovrši (1979), Međe (1982), Svakodnevnica (1983), Vode nečekane (1984), Dub (1986).
Berberski je bio u neprestanom drugovanju sa ovovremenim danima i noćima, ispovedajući ne samo sebe no i svet oko sebe, ljude u svakidašnjim spoticajima i tonjenjima, tugama i radostima, sa osmehom i suzom, bolom i u letu ka visinama, čoveku dostupnim i uhvatljivim.
Poezija mu je prevođena na romski, francuski, ruski, mađarski, rumunski, albanski i slovenački jezik.
Slobodan Berberski je jedan od inicijatora i rukovodilaca akcije jugoslovenskih Roma pod nazivom Rom traži mesto pod suncem, koja je započeta 1967. godine. Slobodan Berberski je prvi predsednik Svetske organizacije Roma, a izabran je na I Svetskom kongresu Roma, koji je održan 8. aprila 1971. godine u Londonu. Jedna ulica u Beogradu, danas nosi njegovo ime.
Umro je 1989. godine u Beogradu.